เมื่อวันที่ 30 สิงหาคม 2566 จากกรณีที่ นายสิทธิชัย หอมศิริวรรณ ทนายความของ พล.ต.อ.เสรีพิศุทธ์ เตมียาเวส หัวหน้าพรรคเสรีรวมไทย ยื่นหนังสือถึงเลขาธิการนายกรัฐมนตรี ให้ตรวจสอบคุณสมบัติของ พล.ต.อ.พัชรวาท วงษ์สุวรรณ ว่าที่รองนายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เนื่องจากพบว่าเคยถูกลงโทษปลดออกจากราชการ อันอาจเข้าข่ายลักษณะต้องห้ามตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 160 ประกอบ มาตรา 98 (8) ซึ่งระบุไว้ว่า รัฐมนตรีต้องไม่ “เคยถูกสั่งให้พ้นจากราชการ หน่วยงานของรัฐ หรือรัฐวิสาหกิจ เพราะทุจริตต่อหน้าที่หรือถือว่ากระทําการทุจริตหรือประพฤติมิชอบในวงราชการ”

โดยหนังสือฉบับดังกล่าว ถูกส่งถึงกองงานนายกรัฐมนตรี ตั้งแต่วันที่ 24 สิงหาคม 2566 ที่ผ่านมา หลังจากที่พรรคพลังประชารัฐได้จัดสรรตำแหน่งให้กับบุคคลที่เหมาะสมภายในพรรค

จากข้อเท็จจริงกรณีนี้ คือ พล.ต.อ.พัชรวาท เคยถูกคำสั่งให้ออกจากราชการเมื่อปี 2552 สมัย นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เป็นนายกรัฐมนตรี จากเหตุสลายการชุมนุมที่หน้ารัฐสภา เมื่อปี 2551 แต่ได้อุทธรณ์คำสั่งดังกล่าว และต่อสู้จนได้รับการ “ยกโทษปลดออกจาราชการ” เมื่อปี 2557 สำหรับขั้นตอนตามกฎหมาย การได้รับการ “ยกโทษ” จากการต่อสู้คดีจนเป็นที่สิ้นสุดว่าไม่มีความผิด จะถือว่าคำสั่งให้ออกจากราชการ หรือการลงโทษอื่นใดก่อนหน้านี้ ไม่เคยเกิดขึ้น ดังนั้น เมื่อถูกกล่าวหาว่าผิด แต่ต่อมาพิสูจน์ได้ว่าไม่ผิด ก็ต้องถือว่าเขาไม่ผิด จะมายึดเอาคำสั่งที่สั่งอย่างไม่ถูกต้องมาบังคับให้เป็นโทษไม่ได้

ในกรณีนี้จึงถือว่า พล.ต.อ.พัชรวาท ไม่ได้ขาดคุณสมบัติตามที่รัฐธรรมนูญกำหนด ในทางตรงกันข้าม คือมีคุณสมบัติครบถ้วนถูกต้อง