สร้างความหดหู่ให้กับผู้คนในโลกสังคมออนไลน์อย่างแพร่หลาย ต่อโพสต์จากผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Tuii Klaewthanong เผยภาพจากกล้องวงจรปิดของที่ร้าน เมื่อวันที่ 27 มิถุยายน 2564 พร้อมเล่าว่า เป็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังเก็บร้านเสร็จ เตรียมตัวจะแยกย้ายกลับบ้าน ซึ่งวันต่อมาคือวันที่ 28 มิถุนายน เป็นวันที่รัฐบาลประกาศใช้มาตรการควบคุมโรค ห้ามร้านอาหารนั่งทานที่ร้าน ให้ซื้อกลับบ้านเท่านั้น 
ได้ควักเงินให้พนักงานในร้าน บอกแม่วันนี้หนูให้แม่ 500 บาท นะ  พนักงานบอกไม่เอาลูก (วันนี้ไม่ได้ขายดี) ตนบอกให้รับไปเถอะแม่ ขอโทษที่ต้องพักงานแม่เป็นเวลา 30 วัน 

เขาหันมายิ้ม บอกแม่เข้าใจ ไว้ร้านเปิดโทรหาแม่นะลูก ระหว่างนี้แม่จะหาอะไรทำเล็กๆน้อย ๆ ไปก่อน เราผู้เป็นเจ้าของร้าน ที่ต้องบอกคนในทีมให้พักงาน แต่กลับร้องไห้เอง เหมือนโดนเลิกจ้างเอง ขอโทษ แต่แบกไม่ไหว มันหลายรอบแล้ว ขอโทษนะแม่ ไว้ร้านเปิดถ้ายังไม่ได้งาน มาทำงานกับหนูนะ สิ่งที่ได้กลับมาคือรอยยิ้ม พร้อมคำพูดให้กำลังใจ บอกว่าได้ลูก สู้นะลูก สู้ต่อไปนะ อย่าท้อ ต้องสู้ 

เราไม่อาจรู้ได้ว่า 30 วันหลังจากนี้  แม่จะได้งานใหม่ และจะกลับมาทำงานกับเราไหม หรือจะยังรอเวลามาทำงานกับเราอีก แต่ความรู้สึกที่มีตอนนี้ ในสมองมีแต่ปัญหา มันช่างเหนื่อยล้าสำหรับเราเหลือเกิน บางทีการร้องไห้ไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่มันเป็นการระบายความอัดอั้นที่อยู่ข้างใน โตแล้วก็ต้องร้องไห้บ้าง แต่เราร้องไห้แทบทุกครั้งที่มีปัญหา เพราะเราไม่ได้เข้มแข็ง แต่ก็พร้อมสู้ และแก้ปัญหา

หลังจากนี้ 30 วัน มาตรการที่ใช้ควบคุมโรค ขอให้ได้ผลนะ ไม่อย่างนั้นผู้ประกอบการ หรือไม่ว่าอาชีพไหนก็ตาย ไม่ใช่ร้านอาหารทุกร้านขายเดลิเวอร์รี่ แล้วจะรอด