น้ำตาที่ไหลออกมา ด้วยความที่สงสารหมา แมวจรที่จัดที่ตนเองเลี้ยงไว้ มีทั้งลูกหมาที่บาดเจ็บ และลูกแมวที่ร้องอยู่ในกรง ได้ส่งเสียงร้องโหยหวน ด้วยอาการเจ็บแผลที่เกิดจากรถชนบ้าง ถูกตีทำร้ายมาบ้าง บ้างตัวร้องด้วยความดีใจที่ป้าจ๋ากลับมาดูแลในช่วงเย็น นำอาหาร น้ำมาให้ สุดเวทนาในกลุ่มคนที่รักหมาแมว และผู้คนผ่านไปมา

ป้าจ๋าเล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า ตนเองเลี้ยงหมา แมวจรจัดมานานถึง 20 ปี เลี้ยงโดยน้ำพักน้ำแรงของตนเองที่ไปรับจ้างทำงานอื่นๆโดยทั่วไป ได้เงินมาจากค่าจ้างเพียงเล็กน้อยที่ตนเองพอทำงานไหว ได้มาก็เจียดเอามาซื้ออาหารเม็ด ข้าวสาร และยารักษาสัตว์ที่ต้องคอยซื้อมาโดยเฉพาะยากำจัดหนอน ยาแผลสด ยาลดไข้ ต้องนำมารักษาหมา แมวจรจัดที่ถูกทอดทิ้ง ถูกทำร้ายตามข้างทาง บางตัวก็มาขาหัก ตาบอด โรคเรื้อน เจอสัตว์เหล่านี้ทีไรจะร้องไห้ บางวันตนเองไม่ได้กินข้าวเพราะต้องยอมเอาเงินที่หามาซื้ออาหาร บ้านที่อาศัยอยู่รวมกับสัตว์จรจัดเหล่านี้ค้างค่าไฟมาถึง 3 เดือนแล้ว และที่สำคัญพื้นที่ดินที่ได้ปลูกสร้างอาศัยอยู่กับหมาแมวจรจัด ก็ไม่ใช่ที่ของตน โดยเจ้าของที่ดินให้อาศัยอยู่ชั่วคราว หากวันไหนที่ดินตรงนี้โดนเอาคืนก็ไม่มีที่อยู่พักพิงรวมทั้งหมาแมวจรจัดเกือบ 100 ตัวด้วย

สำหรับป้าจ๋า หรือ นางสุวรรรัตน์ นันทพงศ์ อายุ 53 ปี เลี้ยงหมาจรจัดกว่า 40 ตัว แมวอีก 30 กว่าตัว ป้าจ๋าบอกกับผู้สื่อข่าวว่า เมื่อก่อนป้าจ๋าเคยทำงานประจำอยู่ที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งในจังหวัดสตูล แต่ต่อมาป้าจ๋าได้ประสบอุบัติเหตุรถชน ทำให้ไปทำงานไม่ได้อีก ได้แต่เพียงรับจ้างทำงานเล็กๆน้อยๆไปวันๆบางวันก็ไปทำไม่ไหว บวกกับตนเองมีใจรักและเอ็นดูพวกหมาแมวอยู่แล้ว จึงรับมาเลี้ยงดู