เมื่อเวลา 09.30 วันที่ 25 พ.ค. 2564 มีรายงานว่า ที่วัดบุพพราชสโมสรหรือวัดกลาง อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ น.ส.เจนจิรา สำแดงอาจ ผู้อำนวยการศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งจังหวัดบึงกาฬ นายวัชระพันธ์ กุดกัญญา นักสังคมสงเคราะห์ ศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง พร้อมด้วยนายภูมินทร์ ศรีโฉม ปลัดฝ่ายป้องกัน อ.เมืองบึงกาฬ นายอาทิตย์ สิริวงษ์ กำนัน ต.บึงกาฬ นายลำเนา มากเพ็งมี ผญบ.บ้านบึงกาฬ ได้นำตัว นายสีลา งามประเสริฐ อายุ 55 ปีคนไร้ที่พึ่ง ซึ่งมาพักอาศัยกินนอนอยู่ในวัดแห่งนี้ เพื่อส่งกลับภูมิลำเนาเดิมบ้านเลขที่ 10/15 ตำบลกาฬสินธุ์ อำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์ ภายหลังหนีออกจากบ้านมาอาศัยในวัดเป็นเวลานาน 10 ปีแล้ว โดยมีเจ้าคุณพุทธิสารมุนี รองเจ้าคณะจังหวัดบึงกาฬฝ่ายมหานิกายและเจ้าอาวาสวัดบุพพราชสโมสร พร้อมด้วยอาสาสมัครพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ประจำหมู่บ้าน (อพม.)ร่วมส่งตัวและเป็นสักขีพยานในครั้งนี้ด้วย ซึ่งก่อนจะนำตัวนายสีลาขึ้นรถ นายวัชระพันธ์ นักสงคมฯ ได้พาตัวไปอาบน้ำทำความสะอาดแต่งตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า ตัดเล็บมือเล็บเท้าให้นายสีลา แล้วให้กราบลาท่านเจ้าคุณพุทธิสารมุนี เป็นการขอบพระคุณที่ให้พักอาศัยให้อาหารตลอดเวลา 10 ปีผ่านมา

 

 

น.ส.เจนจิรา สำแดงอาจ ผอ.ศูนย์คุ้มครองฯ กล่าวว่า ได้รับแจ้งจาก อพม.และผู้นำชุมชนว่ามีชายเร่รอนมาอาศัยอยู่ในวัดกลางเป็นเวลานานเป็นที่น่ารำคาญให้กับชุมชน พระสงฆ์ และญาติโยมที่มาทำบุญในวัด โดยบางครั้งก่อความเสียหายแก่ทรัพย์สินภายในวัด เช่น เปิดไฟฟ้า น้ำประปาทิ้ง โดยเฉพาะช่วงนี้ทุกคนก็กลัวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 จึงได้ลงพื้นทีตรวจสอบประวัติบุคคล จึงทราบชื่อนายสีลา งามประเสริฐ อายุ 55 ปีเป็นชาวกาฬสินธุ์ โดยมีแม่และพี่สาวเป็นผู้ยืนยันตัวตนให้ โดยได้หนีออกจากบ้านหลังจากการตายของพ่อด้วยความเสียใจและมีอาการทางจิต ออกตามหาหลายที่ก็ไม่พบตัว แต่ไม่ได้ประกาศคนหายไว้ ดังนั้นเมื่อทราบข้อเท็จจริงจึงพาไปตรวจสุขภาพ ตรวจหาเชื้อโรคพบว่าเป็นคนมีสุขภาพแข็งแรงดีไม่มีโรคติดต่อ จึงพาไปถ่ายบัตรประชาชนใหม่ ณ ที่ว่าการอำเภอเมืองบึงกาฬ