9 กุมภาพันธ์ 2564 รศ.นพ.นิธิพัฒน์ เจียรกุล หัวหน้าสาขาวิชาโรคระบบการหายใจและวัณโรค ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2564 ที่ผ่านมา เกี่ยวกับอาการของนายวีระศักดิ์ วิจิตร์แสงศรี ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาคร ที่ติดเชื้อโควิด-19 มีเนื้อหาดังนี้...

โบราณท่านว่า “ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม”

ห่างหายกันไปหลายวันสำหรับท่านที่สนใจความคืบหน้าอาการของพ่อเมืองสาคร ส่วนหนึ่งคงทราบจากที่ท่านคณบดีศิริราชได้แจ้งความคืบหน้าในทางบวกสู่สาธารณะเป็นระยะๆ เพื่อให้คนเฝ้ารอได้เบาใจ สำหรับทีมผู้ให้การดูแลรักษาและทีมสนับสนุนจากครอบครัว กำลังช่วยกันขึ้นรูป “พร้าเล่มสำคัญนี้” ให้กลับคืนมาอย่างงดงามที่สุด มาดูกันว่าทำไมจึงต้องช้า และทำไมต้องทำใจให้ร่มๆกัน

ท่านผู้ว่าเกิดปอดอักเสบรุนแรงจากโควิด ตอนนี้การอักเสบหายไปหมดแล้ว ทั้งจากการอักเสบที่เกิดจากการติดเชื้อโดยตรง และการอักเสบที่เกิดจากปฏิกิริยาซ่อมแซมของร่างกายซึ่งมากเกิน ดังนั้นการฟื้นตัวของปอดในช่วงนี้จึงเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป

ผลจากปอดอักเสบที่รุนแรงทำให้ท่านต้องอยู่ในเครื่องช่วยหายใจมากว่า 40 วันแล้ว ธรรมชาติของมนุษย์ที่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจเป็นเวลานาน เมื่อเริ่มมีความพร้อมจึงต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่งในการฝึกซ้อมการหายใจให้พอเหมาะกับสภาพการทำงานของปอดที่ยังกลับมาไม่เต็มร้อย ขณะนี้พ่อเมืองของเราฝึกส่วนนี้ได้ดีขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นที่น่าพอใจของทีมงาน

ในส่วนของกล้ามเนื้อทั่วไปของร่างกายที่ถูกพักการใช้งานช่วงที่ปอดอักเสบมาก อันเป็นผลจากการใช้ยาหลายขนานสำหรับควบคุมการหายใจให้เป็นไปตามการออกแบบของแพทย์ต่อการทำงานของเครื่องช่วยหายใจ เมื่อเริ่มกลับมาหายใจเองมากขึ้น จึงต้องทำการฟื้นฟูมวลกล้ามเนื้อและกำลังการใช้งานให้คืนตัวไปควบคู่กัน

แต่ที่ทีมดูแลห่วงท่านผู้ว่าอย่างมากก่อนหน้านี้ คือ การกลับกลับสู่สภาพเดิมในการทำงานของสมองเมื่อมีการผ่อนคลายยาที่ใช้ควบคุมการหายใจ ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมามีสัญญาณบ่งชี้หลายอย่างที่ทำให้พวกเราเบาใจ การเคลื่อนไหวทุกส่วนของร่างกายท่านทำได้ไม่มีการติดขัด การตอบสนองทางอารมณ์เป็นไปในทิศทางที่ควบคุมได้ดี

ที่สำคัญความทรงจำและการทำหน้าที่ของสมองในเชิงบริหารยังดีเยี่ยม เมื่อบอกเล่าเรื่องราวความเป็นไปของสถานการณ์โควิดในสมุทรสาครและพูดคุยเรื่องงานในรับผิดชอบของท่านที่ตกค้างอยู่ สีหน้าท่าทางการคล้อยตามและมีส่วนร่วมทำให้หลายคนที่ประจักษ์แอบโล่งใจ จนบางครั้งต้องขอเปลี่ยนเรื่องเพราะดูสมาธิท่านจะจดจ่อไปจนเกินเหตุ

เมื่อผมแจ้งข่าวร้ายว่าเมื่อคืนทีมโปรดหงส์แดงพ่ายคาบ้านเป็นนัดที่ 3 ติดต่อกัน สีหน้าค่าตาที่ชะงักงันไปพร้อมแฝงแววงอนนิดๆ ทำให้อดยิ้มในใจไม่ได้ จึงต้องของ้อด้วยการงัดเอาหน้าปกเทปวงดนตรี “กอไผ่” มาช่วยรื้อฟื้นความทรงจำ ลองทายกันซิว่าลุคผู้ว่าคนเก่งของเราในอดีตจะเป็นรูปสมาชิกวงคนใด

ช่วงที่ผ่านมาผมสื่อสารกับครอบครัวของท่านอย่างใกล้ชิดเพื่อส่งผ่านพลังบวกของพวกเขาไปสู่บุคคลในเป้าหมาย และพวกเขายินดีที่จะให้นำเรื่องราวในอีกมุมมองหนึ่งของแพทย์ต่อการเจ็บป่วยของท่านมาเป็นวิทยาทานและช่วยผ่อนคลายการเฝ้ารอเอาใจช่วยของสาธารณชน

วันนี้ได้มีโอกาสมอบหนังสือ “ท่านอาจารย์พุทธทาส: คนไข้ที่ผมได้รู้จัก” ที่จัดทำมาเกือบ 30 ปีแล้วให้กับครอบครัว ”วิจิตร์แสงศรี” หวังว่าวันหนึ่งท่านผู้ว่าจะได้มาอ่านเรื่องราวความเจ็บป่วยของอริยบุคคลในมุมมองหนึ่งของแพทย์ ให้เพลิดเพลินเหมือนเรื่องเล่าที่ได้รับรู้ในช่วงซ่อมเสริมสุขภาพของท่าน