จากกรณีที่โลกโซเชี่ยลมีการเผยแพร่คลิปอาหารกลางวันนักเรียนโรงเรียนเทศบาลวัดมเหยงคณ์ สังกัดเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ว่าอาหารกลางวันเมนูไก่ต้มจืดน้ำผัก แต่พบว่าในหม้ออาหารมีเพียงเศษผักและน้ำซุปเท่านั้น ไม่มีเนื้อไก่ และระบุว่า “เศษแกงวิญญาณฟัก” จนผู้ว่าราชการจังหวัดนครศรีธรรมราช สั่งการให้ท้องถิ่นจังหวัดและผู้บริหารเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ลงตรวจสอบและอ้างว่าสาเหตุมาจากเจ้าหน้าที่เวรตักอาหารมือหนักตักอาหารให้นักเรียนห้องแรก ๆ หนักไป ทำให้นักเรียนห้องท้าย ๆ ได้ปริมาณอาหารที่น้อย พร้อมกับมีคำสั่งย้ายนางสาวอำพร ด่านคงรักษ์ ผู้อำนวยการโรงเรียน หยุดปฏิบัติหน้าที่เป็นการชั่วคราว เพื่อให้ทางคณะกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริง และให้รายงานผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงภายใน 7 วัน และล่าสุดคณะผู้ปกครองและศิษย์เก่าเตรียมตัวให้กำใจ ผอ.ระบุตกเป็นแพะรับบาปเพราะต่อต้านกลโกงงบอาหารกลางเด็กรวบยอดฮั้วประมูลรวม 9 โรง ตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น
         

  (4 ก.ค 2562) ผู้สื่อข่าว ONB news รายงานความคืบหน้าในเรื่องนี้ว่าทางคณะกรรมการสอบข้อเท็จจริงนำโดย นายปราโมทย์ ศรีวิสุทธิ์ ท้องถิ่นจังหวัดนครศรีธรรมราช ได้เดินทางมาสอบสวนปากคำนางสาวอำพร  ด่านคงรักษ์ และทันทีที่นางสาวอำพร เดินทางมาถึงโรงเรียนเทศบาลวัดมเหยงคณ์ คณะครู ผู้ปกครองและศิษย์เก่า นำโดยนายอนันต์  หีมมิหน๊ะ รองประธานชมรมศิษย์เก่าโรงเรียนวัดมเหยงคณ์ นายธเนศ ปราณสุข ตัวแทนเครือข่ายผู้ปกครองโรงเรียนวัดมเหยงคณ์ ได้กรูกันเข้ามอบช่อดอกไม้เป็นกำลังใจ และย้ำให้นางสาวอำพร สู้ ๆ ๆ เพื่อความเป็นธรรมและเพื่อเด็กนักเรียนต่อไป โดยในการสอบสวนทางเจ้าหน้าที่อนุญาติให้สื่อมวลชนเข้าไปบันทึกภาพภายในห้องประชุมได้ แต่ขณะสอบไม่อนุญาตให้เข้าไปถ่ายภาพทำข่าว โดยใช้เวลาเกือบ 2 ชั่วโมง
 ในขณะที่นายธเนศ ปราณสุข ตัวแทนเครือข่ายผู้ปกครองโรงเรียนวัดมเหยงคณ์ได้อ่านแถลงการณ์เครือข่ายผู้ปกครองโรงเรียนเทศบาลวัดมเหยงคณ์และข้อเรียกร้อง 7 ข้อ  1.ขอประณาม ใครก็ตามที่คิดทุจริตอาหารกลางวันของเด็ก หรือใช้เด็กเป็นเครื่องมือในการกลั่นแกล้งกันไม่ว่าจะในโรงเรียนหรือในเทศบาล 2.ขอคัดค้านคำสั่งย้ายผอ.โดยไม่เป็นธรรม จะต้องมีการสอบสวนหาความจริง หากผอ.ไม่มีความผิด ต้องคืนตำแหน่งเดิมให้ผอ. และให้ผอ.ออกมาให้ข้อมูลของฝั่งจากภายในโรงเรียน ไม่ใช่ให้รองนายกเป็นคนให้ข้อมูลเพียงคนเดียว  3.ขอเรียกร้องให้โรงเรียนและเทศบาล เปิดเผยข้อมูลการจัดซื้อจัดจ้างโครงการอาหารกลางวัน รายละเอียดการจ้าง ขั้นตอนการประมูล เพื่อความชัดเจนและไม่ให้มีการทุจริต 4.ให้คณะกรรมการที่เป็นผู้ตรวจสอบตรวจรับอาหารกลางวันเด็ก ออกมาแสดงความรับผิดชอบ เหตุการณ์ครั้งนี้ถือเป็นความบกพร่องของผู้ตรวจสอบและตรวจรับ จนทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น และขอให้เปิดเผยเอกสารผลการตรวจสอบคุณภาพอาหารรายวันด้วย 5.ขอเรียกร้องให้ยกเลิกการจ้างการผลิตอาหารกลางวันเด็กจากผู้ประกอบการภายนอก เรียกร้องให้โรงเรียนดำเนินการผลิตอาหารกลางวันเองภายในโรงเรียน 6.ขอเรียกร้องให้โรงเรียนและเทศบาล สร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้ปกครองว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก เด็กทุกคนต้องมีสิทธิ์ได้รับประทานอาหารกลางวันอย่างเท่าเทียมกันทุกคน 7.ขอเรียกร้องให้ทางโรงเรียนและเทศบาล จัดหาถาดหลุมเพื่อให้นักเรียนทุกคนได้รับประทานอาหารเหมือนกันทุกคน ขอให้ยกเลิกการใช้จานตักข้าวใส่ราดน้ำแกงและใส่ผลไม้รวมกันในจานเดียว ขออย่ามักง่ายกับเด็ก เพราะเด็กแต่ละคนทานอาหารไม่ง่ายเหมือนกันทุกคน

 

 หลังจากที่กรรมการสอบสวนทำการสอบสวนปากคำเสร็จสิ้นและยังนั่งคุยกันอยู่ภายในห้อง ได้มีนักเรียนจำนวนกว่า 200 คน พากันมาเอออยู่หน้าประตูห้องประชุมเพื่อรอนางสาวอำพร ผอ.โรงเยนออกมาจากห้อง โดยเด็ก ๆ พยายามจะผลักประตูเข้าไปหา ผอ.แต่เจ้าหน้าที่ได้ล็อคห้องไว้ ก่อนที่เด็กนักเรียนจะร่วมกันตะโกน “ผอ.สู้ ๆ เอา ผอ.ของพวกเรากลับมา” เสียงดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ จากนั้นนักเรียนอีกหลายร้อยคนได้เดินทางมาทบทบและร่วมตะโกน “ ผอ.สู้ ๆ เอา ผอ.ของพวกเรากลับมา”และพยายามจะผลักดันประตูห้องประชุมจนสั่นสะเทือน เจ้หน้าที่เกรงว่าประตูห้องประชุมจะพังเพราะแรงผักดัดของเด็ก ๆ จึงตัดสินใจเปิดล็อคปะตู และทันทีที่ประตูเปิดออกเด็ก ๆ ต่างวิ่งกรูกันเจ้าไปกอดนางาวอำพร และส่งเสียง้องห่มร้องให้ดังระงมไปทั้งโรงเรียน โดยนางสาวอำพร และคุณครูท่านอื่น ๆไม่สามารถอดกลั้นความรู้สึกเอาไว้ได้จึงร้องห่มร้องให้กอดเด็กนักเรียน กลายเป็นภาพที่น่าสะเทือนใจเป็นอย่างมาก
  ซึ่งในห้องประชุมไม่สามารถรองรับจำนวนนักเรียนที่แห่มาให้กำลังใจนางสาวอำพร ที่เพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ ในที่สุดนางอำพร ต้องขอตัวออกมาพบเด็กนักเรียนนอกห้องซึ่งมีบริเวณกว้างขวาง ซึ่งนักเรียน รวมมั้งผู้ปกครอง และคณะศิษย์เก่า ต่างทยอยเขาไปจับมือและมอบช่อดอกไม้ให้นางสาวอำพร อย่างต่อเนื่อง ทั้งหมดร้องห่มร้องให้น้ำตาไหลอาบแก้ม โดยเฉพาะเด็กนักเรียนทุกห้องทุกระดับต่างร้องให้สะอึกสะอื้นและอ้อนวอนให้ ผอ.กลับมา  ก่อนจะพร้อมใจกันตะโกน“ ผอ.สู้ ๆ เอา ผอ.ของพวกเรากลับมา” เสียงดั่งลั่นไปทั่วโรงเนียนร่วมทั้งในชุมชนใกล้เคียง แม้แต่ผู้คนที่ขับยอดยานไปมาบนถนนสายราชดำเนินหน้าโรงเรียนได้ยินเสียงและหันไปดูทางในโรงเรียนด้วยความแปลกใจสงสัย